วันสงกรานต์ ถือเป็นวันปีใหม่ตามธรรมเนียมของไทยดั้งเดิม และมีคติความเชื่อมากมายเกี่ยวกับวันสงกรานต์โดยเฉพาะเรื่องการบูชาพญานาคและเทวดานางฟ้า แต่ปัจจุบันความเชื่อนี้ได้จางหายไปจากคนส่วนใหญ่ คนทราบกันแต่เพียงว่าเป็นวันขึ้นปีใหม่ตามธรรมเนียมของไทย ซึ่งต่างจากธรรมเนียมสากลในวันที่ 1 มกราคม นอกจากนี้รัฐบาลยังได้ประกาศให้วันนี้เป็น “วันครอบครัว” เพื่อให้คนไทยได้ใช้เวลากับครอบครัวอย่างเต็มที่ รูปแบบประเพณีปฏิบัติที่นิยมทำในเทศกาลสงกรานต์ ได้แก่ การสาดน้ำเล่นสนุกกัน การรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ การสรงน้ำพระ การทำบุญใส่บาตร
การกลับไปบ้านเพื่อใช้เวลากับครอบครัว เป็นต้น
คริสเตียน สามารถเข้าร่วมประเพณี และธรรมเนียมปฏิบัติที่ดีหลายอย่างได้
โดยสามารถเลือกทำเฉพาะสิ่งที่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ดีงาม และไม่เกี่ยวข้องกับ
ความเชื่อทางศาสนา เช่น เราสามารถรดน้ำอวยพรผู้ใหญ่ สามารถสาดน้ำเล่นสนุก
แต่เราจะไม่สรงน้ำพระ หรือทำบุญใส่บาตร เป็นต้น หากส่วนไหนที่เราสามารถเข้าร่วมได้ก็ควรทำให้ดีที่สุด แต่หากเราเข้าร่วมไม่ได้ก็ควรอธิบายเหตุผลให้ผู้อื่นทราบด้วยความเคารพนับถือต่อกัน
การรดน้ำผู้ใหญ่ เป็นการแสดงความเคารพนับถือและขอพรจากผู้ใหญ่
ถ้าการรดน้ำนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับรูปเคารพแล้ว เราก็ควรจะมีส่วนร่วมด้วย
เพราะพระคัมภีร์ได้กล่าวว่า “จงให้เกียรติแก่ผู้ที่สมควรจะได้รับ” (รม 13:7)
การสาดน้ำเล่นสนุก เป็นการกระทำต่างหากจากพิธีทางศาสนา เราจึงสามารถทำได้
โดยควรทำด้วยความเหมาะสมและสุภาพ ไม่ใช้ความรุนแรงและทำให้ผู้อื่นเกิดความทุกข์
การสรงน้ำพระเป็นการขอพรจากพระพุทธรูปซึ่งพระคัมภีร์ได้กล่าวว่า“จงระวังรักษาตัวอย่าเกี่ยวข้อง กับรูปเคารพ”(1ยน 5:21) เราจึงควรปฏิเสธที่จะเข้าร่วมพิธีด้วยความเคารพความเชื่อของผู้อื่น
การทำบุญใส่บาตร คริสเตียนไม่สร้างบุญกุศลเพื่อจะได้รับความรอด เพราะความรอดเป็นของประทานที่มาจากพระเจ้า แต่เราก็ควรกระทำความดีและสำแดงความรักต่อผู้อื่น เพราะการกระทำเช่นนี้เป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้า
(หนังสืออ้างอิง:“ประเพณีไทยกับความเชื่อของคริสเตียน” โดย เศรษฐ จันทร์สรง/ “คริสตชนบนวิถีไทย โดย ศิลป์ชัย เชาวน์เจริญรัตน์)
คริสเตียน สามารถเข้าร่วมประเพณี และธรรมเนียมปฏิบัติที่ดีหลายอย่างได้
โดยสามารถเลือกทำเฉพาะสิ่งที่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ดีงาม และไม่เกี่ยวข้องกับ
ความเชื่อทางศาสนา เช่น เราสามารถรดน้ำอวยพรผู้ใหญ่ สามารถสาดน้ำเล่นสนุก
แต่เราจะไม่สรงน้ำพระ หรือทำบุญใส่บาตร เป็นต้น หากส่วนไหนที่เราสามารถเข้าร่วมได้ก็ควรทำให้ดีที่สุด แต่หากเราเข้าร่วมไม่ได้ก็ควรอธิบายเหตุผลให้ผู้อื่นทราบด้วยความเคารพนับถือต่อกัน
การรดน้ำผู้ใหญ่ เป็นการแสดงความเคารพนับถือและขอพรจากผู้ใหญ่
ถ้าการรดน้ำนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับรูปเคารพแล้ว เราก็ควรจะมีส่วนร่วมด้วย
เพราะพระคัมภีร์ได้กล่าวว่า “จงให้เกียรติแก่ผู้ที่สมควรจะได้รับ” (รม 13:7)
การสาดน้ำเล่นสนุก เป็นการกระทำต่างหากจากพิธีทางศาสนา เราจึงสามารถทำได้
โดยควรทำด้วยความเหมาะสมและสุภาพ ไม่ใช้ความรุนแรงและทำให้ผู้อื่นเกิดความทุกข์
การสรงน้ำพระเป็นการขอพรจากพระพุทธรูปซึ่งพระคัมภีร์ได้กล่าวว่า“จงระวังรักษาตัวอย่าเกี่ยวข้อง กับรูปเคารพ”(1ยน 5:21) เราจึงควรปฏิเสธที่จะเข้าร่วมพิธีด้วยความเคารพความเชื่อของผู้อื่น
การทำบุญใส่บาตร คริสเตียนไม่สร้างบุญกุศลเพื่อจะได้รับความรอด เพราะความรอดเป็นของประทานที่มาจากพระเจ้า แต่เราก็ควรกระทำความดีและสำแดงความรักต่อผู้อื่น เพราะการกระทำเช่นนี้เป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้า
(หนังสืออ้างอิง:“ประเพณีไทยกับความเชื่อของคริสเตียน” โดย เศรษฐ จันทร์สรง/ “คริสตชนบนวิถีไทย โดย ศิลป์ชัย เชาวน์เจริญรัตน์)