แม่จ่ายหมดแล้ว....แต่ลูกยังทอนไม่หมด

มีเด็กน้อยอยู่คนหนึ่ง อายุประมาณ 7 ขวบ อยู่กับแม่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง และมีอยู่วันหนึ่งเขาได้นั่งเขียนข้อความบางอย่างลงกระดาษ เมื่อเขียนเสร็จก็วิ่งนำกระดาษที่เขียนเสร็จแล้ว ไปให้แม่ที่ทำกับข้าวอยู่ในครัว แม่ก็รับกระดาษที่ลูกน้อยสุดที่รักเขียนมาอ่าน ข้อความในกระดาษนั้นออกจะอ่านยาก ด้วยลายมือของเด็กแต่ก็พอจะอ่านออก และข้อความมีอยู่ว่า

ค่าตัดหญ้า 5.00 บาท
ค่าทำความสะอาดห้องผม อาทิตย์นี้ 1.00บาท
ค่าซื้อของให้แม่ 2.50บาท
ค่าดู แลน้องชาย 2.50บาท
ค่าเอาขยะไปทิ้ง 1.00 บาท
ค่าได้คะแนนดี 5.00บาท
ค่ากวาดสนาม 2.00 บาท
รวมค้างชำระ 19.00 บาท

แม่หยิบปากกาขึ้นมา ก็อมยิ้ม แล้วพลิกกระดาษไปด้านหลัง แล้วเขียนข้อความตอบกลับไป
และไม่กี่นาทีแม่ก็เขียนเสร็จแล้วก็นำกระดาษยื่นให้ลูกชาย แล้วก็อ่าน มีข้อความดังนี้
เก้าเดือนที่แม่อุ้มท้อง ไม่คิดเงิน
เวลาแม่พยาบาลลูกและอธิษฐานให้ลูก ไม่คิดเงิน
ค่าที่ลูกทำให้แม่เสียน้ำตา ไม่คิดเงิน
แม้แต่เช็ดน้ำมูกให้ แม่ไม่คิดเงินหรอกจ๊ะลูก
เมื่อรวมทั้งหมดเป็น ราคาเต็มของความรัก ไม่คิดเงินเหมือนกัน


เมื่อลูกชายอ่านจบ น้ำตาหยดโตๆ ก็ใหลออกมาจากตาเล็กๆ
เขาเงยขึ้นไปมองแม่และวิ่งเข้าไปกอดและบอกแม่ว่า
"แม่ครับผมรักแม่จริงๆ นะครับ"
ลูกชายกอดแม่แน่น น้ำมูกน้ำตาใหล สะอึกสะอื้น แม่ก็ก้มลงมาเช็ดน้ำตาให้กับลูกชาย

 และตอบกลับไปว่า "แม่รักลูกที่สุดในโลกเลย"

และเด็กน้อยก็ผละออกจากแม่แล้วเอาดินสอไปเขียนลงในกระดาษแผ่นเดิมว่า

"จ่ายหมดแล้ว....แม่จ่ายหมดแล้ว....แต่ลูกยังทอนไม่หมด"

"วันแม่" นั้นคือทุกๆ วินาที ทุกๆ ลมหายใจ สำหรับผู้ที่เป็นแม่
แต่สำหรับลูกนั้น "วันแม่" มีเพียงแค่วันเดียว
ขอให้ลูกๆ ทุกคนเป็นคนดี ทำให้คุณแม่มีความสุขทุก ๆ วัน